CRISTINI Dumenicu

Versione :
Uriginale

Oghje sò tarnalatu

Oghje sò tarnalatu ! Impinsiritu ! È ancu imprimuratu !
Dipoi duie ore camingu pà isse strette, quelle strette di issa cità culurita, sapete ? Quandu à cinque ore di matina, s’è vo’ sete fora di lettu, vi vene una vampata colma di udore muscatellu chì v’infriddulisce l’ossi.
Fatta è fine, mi si pare d’esse avà nantu à u fronte di mare. Chì maraviglia quantunque ! Ùn v’aghju più issa curiusità è issu piacè di e billezze ch’e vecu agni ghjornu. Chì piccatu ! Noi altri semu quantunque scimintuliti !

COLONNA Rumanu

Versione :
Uriginale

Puttachji in prucissiò

Cù a risa di Mattea...

Ave, ave, ave Maria ! cantanu Santa è Benedetta, sgranellendu i so paternostri .
A prucessiò si sparghje cume un sarpu maiò, losciu è incaluritu, chi u sole d’aostu tene e so prumesse. In testa, l’omi portanu a statula è strazianu, s’asciuvanu u fronte crosciu di sudore.
Oghje hè Santa Maria, festa di u paese. E donne sò in affannu, ognuna hà sceltu i so panni i più belli. Moglie è figliole di sgiò, carche di cullane è di pendini d’oru, parenu arburi di Natale chì spampiluleghjanu.

Versione :
Uriginale

Cuntrasti d’una vita paisana

Un pezzuciu di vita paisana , in a Pieve di à Serra ,à u principiu di u vintesimu secculu.

ALBERGHI Ghjuvan Matteu

Versione :
Uriginale

U core quì è a ragiò quallà

Eranu sei ore, Ghjuvan-Tumasgiu si discitava. Era ghjuntu a viciglia è, ancu s’ellu avia vighjatu assai, discurrendu cù a so mamò è u so ziu Rigolu, ùn avia più mancu appena voglia di dorme. Quandu ellu era in paese li piacia à gode u più pussipule u tempu ch’ellu ci passava.

ACQUAVIVA Ghjuvan Iviu

Ghjuvan Iviu Acquaviva hè unu trà l’agricultori chì anu fattu a scelta di stallà si in paese. Face l’allevu in Lozzi è da issu bellu paese niulincu piglia pretesa cù a prufessione pè a labelizazione di a farina castagnina ; hè presidente di u sindicatu di difesa di issa appellazione.

Versione :
Uriginale

Maestria

« Alo, Ghjuvanni hè Marcu, sò à l’Oriente. Ùn ti si vedi più. Chì faci ? T’aspettu fin’à cinqui ori. Dopu mi ni vò. »

Era u cinquiesimu messagiu ch’e lasciavu! Aviu spostu u mio telefonu è aviu accesu una sigaretta. A terrazza di u caffè era viota. Eramu sabatu. Ci era pocu mondu chì passava annantu à a strada. Di l’altra banda, in la faculta di drittu, s’induvinava una presenza. Una salla avia i so lumi accesi. Forsi calchì studianti travagliava sempri. Ùn avia più da trigà a notti. Eramu guasi d’inguernu.

MORACCHINI Ghjuvan Luigi

MORACCHINI Ghjuvan Luigi

MORACCHINI Ghjuvan Luigi

Pages