A divisibilidade dos aromas

A divisibilidade dos aromas

Pela janela vem o cheiro da manhã, da relva
e das rosas salpicadas de fresco que se casam com o cheiro
dos lençóis sonolentos. Ao bater a porta já só sinto
o meu perfume, o que pomos por cima das certezas
e das dúvidas, por cima dos segredos que trespassam a pele.
Em breve me confundirei com o cheiro dos outros, daquele homem
vergado pelo saco de batatas, da florista a compor as margaridas,
da peixeira à porta da vizinha mostrando as goelas sangrentas
(talvez porque se tenha levantado cedo e apregoar assim

A irreversibilidade do tempo

Não te importes amor
se tivermos a alma em desalinho.
Amanhã cortaremos as sombras do quintal
sem acreditar que as sombras devam ser
sombrias. Mas é reconfortante acreditar na língua
e na sabedoria popular
e em tudo o que nos torna cúmplices.

VROMANS Marie-Claire

Les Poétiques de Lisboa

Conférence de Rosa Alice BRANCO

Scontri di 15.03.2002

Dans ses Salons, Diderot croyait que s’il avait beaucoup d’imagination et de goût, s’il avait une grande et forte maîtrise de la narration, il réussirait à décrire un tableau de telle façon qu’en l’écoutant on pourrait pour ainsi dire voir ce tableau. Moi, je ne suis pas Diderot et je sais qu’on ne peut pas combler ce hiatus, qu’on ne peut pas donner à entendre un tableau, et a fortiori, un tableau animé et vivant, qui ne cesse de se mouvoir et de nous surprendre.

A última consoante

Rosa Alice nous a comblés de cadeaux : « Les Poétiques de Lisboa », une brillante conférence qui est une invitation
au voyage, son dernier recueil « O beijo do infinito / Le baiser de l’infini » tout récemment publié à Genève où elle a séjourné avant de venir à Corti, son intelligence et son enthousiasme, et puis ce poème écrit au moment de quitter l’île :

Poesias Tessias

Hè u titulu di un’operazione chì aghjunghje arte di a tessitura, literatura è teatru. Rosa Alice Branco è Maram al-Masri anu scrittu ognuna un puema oghje integratu in u spettaculu POESIAS TESSIAS (issi puemi sò dinò cantati in u spettaculu)
Truverete quì:
1 - U prugettu è a so descrizzione
2 - A fola di l’invenzione di u tilaghju (in versione taliana è francese)
3 - I puemi di e nostre amiche puetesse

O coração da agulha

Sempre as mulheres teceram,
porque sonham devagar e lento é o ritmo
com que cosem a tristeza com as cores da alegria.
Elas que não escolhem, mas são escolhidas,
não chegam a partir, são arrastadas para longe
onde fazem ninho para regressarem às cores da infância.
Mas cada sonho é tecido com os fios da montanha à vista,
ou a planície que calcorreiam com os passos.
A cada tapete a sua parte de sonho e de realidade,
como irmãs nascidas do sangue dos animais e do vermelho
dos cravos, do fulgor dos cavalos, da agilidade das gazelas,

DUMAS Catherine

Rosa Alice Branco

Rosa Alice Branco

Rosa Alice Branco

Rosa Alice Branco

BRANCO Rosa Alice

-

Resucontu di visita

InterRomania vi offre dui puemi di un’ amica di u Purtugallu, una puetessa delicata è prufonda.
In a so puesia corre l’estru di meditazione ligate à e vicende di l’anima sposta à e venture di u tempu è di a vita. Hè quessu à dà li issa dulcezza una cria penserosa ch’è vo prezzerete. Ci si stampa nantu un’altra ispirazione: a zitellina, a memoria, tempi smarriti, ma spariti innò.

A divisibilidade dos aromas

L'humour dans la poésie de BRANCO

Versione :

Avec le fil du temps

Avec le fil du temps,
elle tisse
l’histoire du rêve
et la mémoire de son attente.

Maille après maille
elle fait patienter
les douleurs de l’absence
et le corps dans son désir.

Elle écoute
la respiration de sa forêt,
la conversation des gazelles et des oiseaux
et les chuchotements
des arbres, des monts et de la plaine.

Elle n’entend pas
les tempêtes au-dehors,
elle ne voit pas
la neige assoupie dans son lit.

Pages