Leria :  Trovu chì Venezia ùn hè micca solu una cità. Hè… comu dì ? hè, hè…
Maria : Hè un sognu !
Leria :  Hè propiu ciò ch’e vuliu dì ! Un sognu !
Marcedda: È po, ùn avemu vistu quasgi nudda… U Canali maiò, dui gundulieri, i battilluchja chì facini u passa è veni da un scalu à quidd’altru…
Maria : Ti scordi di a Basilica di San Marcu ! Indu’ a metti ? Hè un munimentu magnificu ! Cusì, si ni vedi pocu…
Leria :  Pari chì, à u principiu, ci erani i ruini di dui ghjesii.
Maria (schirzosa): Incù dui ni ani fattu una : a basilica di San Marcu !
Leria : Contani chì si hè passata cusì : San Marcu era in viaghju versu Roma. Hè affaccatu un anghjulu chì li hà fattu veda u locu induv’iddu duvia essa intarratu…
Marcedda : (ironica):  S’è vo aviati pinsatu à dumandà à Leria prima di parta, ùn ci era statu bisognu di fà stu viaghju !