Fola : a figliola di a luna
Ci era una volta in un reame assai luntanu, una zitella nata d’un raggiu di luna. I so capelli brillavanu cum’è argentu è i so ochji luccicavanu cum’è stelle. Si chjamava Leana, ciò chì vulia dì « figliola di a luna » in a lingua anziana di u reame.
Leana campava cù u so babbu, u Rè di a notte, chì vighjava nantu à u mondu mentre chì a ghjente durmia. Ogni sera, affullava à Leana u compitu d’incende e stelle è di vighjà à chì a luna spampillessi di mille fochi per stradà i viaghjadori nutturni/nuttambuli?.