Spechju sciappatu
Spechju sciappatu
In un mondu chì gira à rompe chjavette è frombu,
Duv’è l’infurmazione ci annega, sbambanati, tutti simu,
Cunnettati, ma persi in ‘ssu mare immensu,
Un battellu senza bussula, senza rifiatu, ciambuttatu.
Spechju sciappatu, sprindori difurmati, dilusori,
Un mondu in equilibriu, fragile è pienu di pauri,
Si cerca un sensu, una stella, un fanale luntanu,
Ma l’avvene hè incertu è i chjassi s’intricanu.
Inugualità spalancate, spaffature, ci alluntanemu,
