Crepusculu

Aghju vistu sfilà u tempu culor di rosa
chì purtava da u giallu à l’azzuru.
Nantu à i vetri scrivu, à l’umidu
di u mio soffiu, versetti cum’è s’ellu primuressi

Cù ala culurita di farfalla,
vecu cum’ella vene a notte, è cume riposa
l’orologiu di a parrochja, senza fastidiu,
un fermu minutu di chjassu.

Sarà u mumentu di sorte nantu a terrazza
ammutulendu a mio parlata tusca
chì strida à l’anguli. Senza cede u passu

di fronte à a notte, sopra un mobulu,
staraghju à sente l’abbaghju, daretu à u bughju,
cum’è un anellu, ingiru à u paese.