DUMENICU BIGHELLI? A FUNTANA DI U SALVATICU

A FUNTANA DI U SALVATICU

 

Sott’à Pitretu è Bicchisgià, nant’à a strada di Portipoddu, in un locu chjamatu Saltu, si trova una piccula vaddi è in fondu corri una vadinedda. Sò pianuri, aliveti è machja pagna, chì i funtani ùn mancani.

 

Nant’à una spianata cì sò tamanti chjapponi, è sottu, tanti sapari chì lacani pinsà chì à quiddi tempi anziani, a ghjenti hà di sicuru campatu pà issi lochi, ch’edd’ani chjamatu U Casteddu Sarracinu. Soca, i Sarraccini ci sò stati.

C’era una bedda funtana d’acqua linda, A Funtana di u Salvaticu.

Eccu parchì fù chjamata cusì :

 

Sò tempi è tempi, quì cì staiani unipochi d’umoni di più di dui metri, grassi com’è orsi, è piluti da capu à pedi. Comu sò ghjunti quì, nimu a sà.

Campavani di caccia, pesca, arba, frutti è tuttu ciò ch’eddi truvaiani in a natura.

 

Ùn faciani mali à nimu, ma i paisani aviani a paura d’issi mostri è certi ùn vuliani più andà à coglia l’alivi.

Purtantu, un ghjornu Mariannola hà vulsutu falà à u fiumiceddu pà metta un cappiu à l’anguiddi. Francatu à Centumizzini, a stradedda metti à capu ingnò longu à u fiumu, à mez’à l’aliveti.

Eccu chì un umottu pilutu è bè sorti da a machja, piglia à Mariannola pà i capeddi, a lampa in terra, leia i so mani inc’una vetta di ditarbula,  a  si metti in coddu com’un saccu di pomi, è a sì porta in una d’issi sapari.

 

U paesi era in u rimusciu è nimu sapia comu fà pà truvà  Mariannola chì era sparita. Tutti sì sò missi à circà la ma nudd’hà fattu pà truvà la. Ani pensu chì i salvatichi c’erani pà qualcosa !

 

Dopu qualchì ghjornu, à una cunsulta generali, ani dicisu d’intuppà i salvatichi, libarà Mariannola è circà di fà li parta da quì.

Una squadra s’hè mossa incù pali, funi, è tanti attrazzi, ma i salvatichi erani forti com’è lioni, è Franciscolu Pedineru, chì s’hè avvicinatu un pocu troppu, s’hè fattu mursicà u muccichili.

 

O ziteddi, ci voli à truvà qualcosa di più utuli chì cusì ùn pudemu avè a forza di fà li fughja. Impastemu unipochi di  pani d’orzu avvilanati incù l’Arba Curtaghja, quidda chì      t’addurmenta in un mumentu s’è tù ni manghji un pezzu, è mittimu li vicinu à a funtana di u Saltu. L’ani da truvà, manghjà li, è quandu sarani addurmintiti,   faremu ciò chì ci voli. »

 

Cusì ani fattu è ani libaratu à Mariannola.

Dopu, i paisani ani presu trè salvatichi addurmintiti, l’ani purtati in paesi è da issu ghjornu, impastughjati, senza pocu manghjà è bia, n’ani fattu i so schiavi pà tutt’i facendi di forza.

 

I trè salvatichi ùn ani pussutu suppurtà una vita galeriana. Si sò lacati mora pianu pianu.

L’altri salvatichi sò subitu spariti di quiddi lochi, chì più nimu l’hà mai più visti.

Dumenicu BIGHELLI.24.06.2019