Antertëmp d’amor

Antertëmp d’amor
dime tu percië
canche te tlami muces
y daldò bele pentida
canche me muces me chieres inò?
Tic tac ahi dl cuer despaziënt...
ajache tu pavël tentadëur
sce te uei pië te dlibreies
per te lascé nané inò
sciche ijula da braces de ciom dl mer?
(... y nëus fantasms te cërn viva
sciche desmincënc
mutons nrassei
da juesc d’ ansciuda
raton de vester tachei
al jëuf de smiledes
da dopl grop ntravaià
povester savan de vester pulerins
de fuech desliei...)
Zitré sëurt de osc
amulet dl cuer muciadif
jit sot tl paluch dl suà
mé a l ulëi depënjer tl’ëura striuneda
cun la pluma de paroles museredes
ti bocia che ie vijion de chimera
me fej rundenì l cruzi dl sanch
te ciampanes d’urëdles mpandudes
te fiëures de nuetes zënza daduman.
Antertëmp d’ amor
sce te mbracei me muces
sce te dlibrei iel majer stritoz
dan te lascé jì
dal prà flurì dl picià
cun l vënt muciadif de dejidèr...
Y ne sei plu ne sei propi nia
sce pië amor
ie sciche lië l vënt
cun fums de vintlana
o taché l’ ega dl ruf
cun sgrinfles de fuech.