Eva

Como ‘e te m’ammento, Eva, candaizu sa note
sessat de inchender su fogarone de sa léria.
De te m’ammento, como e semper,
ammeriende s’ojada a s’istuzu de sa chjìna
pro di dare chiza de aparu.
Dai su portu nidein caos marines. Calunu
at a bogare ‘e pare una televisione
tenta a boghe alta, e ne deo ne tue
nos abbizesimus chi fimus jà fora ‘e pare,
presos dai su filu fine fine de s’atesura.
A insubra nostru,
che movendesi in sa bòveda, an a torrare a vida, a una a una,
sas fainas, a una a una sas peraulas:
che onzi cosa, a bi ponner aficu,
chei sas undas chi ti nde ‘atin e ti che franghen
ti ammiro, dultze Eva, e de te m’ammento.