S’attanga,  dintra  mia,  na  casciaforti
stipata  di  li  beni  chiù  priziusi.
Nun  staiu  parrannu,  no,  di  aremi  sfusi
e  mancu  di  curaddu  o  sali  a  sporti.

Jocanu  ammucciareddu  cu  la  morti
nzemi  a  stu  tabirnaculu  cunfusi
li  mei  dicidott’anni  cummattusi
-  rigalu  lu  chiù  liccu  chi  appi  in  sorti  -

la  musica  e  li  notti  cu  l’amici
lu  sonnu  poi  di  dda  generazioni
li  fimmini  e  li  viaggi  chi  mi  fici.

E  mi  li  tegnu  sutta  chiavi  ncutti
picciotti  ju  e  iddi,  pi  scrizioni
chi  ogni  vita  è  unica  fra  tutti.