Versione :

Introitu à u lupu

In schì, alluntanatu da a natura, l’aghju vulsutu puri arrubà i so sicreti. Solu era par mè una arghja d’invistita, calpighjata par i me pedi. U capicciottulu insegna à disciuplicà a carri da l’anima. Sola a caduta m’insignò à vultà versu à a natura, da quandu mani è pedi s’inciuffoni in a nivi.
Di colpu tuttu scambiò, par sempri, si feci u silenziu salvaticu, pisivu. U linzolu biancu in u silenziu di i frasconi, tuttu hè sulennu. À dui passi di pettu à mè u lupu scatulì.
Si ni hè presu u chjassu è hè principiatu a so impiaghjera. L’aghju vista a bestia spinsirata ciuttà i zampi in a nivi è lascià li a so vistica. U biancumi impulvaritu, l’arburi, a curticcia è u silenziu ghjerani soi.