Arrasgiunendi

Si a rasgiunà cun teggu mi trattengu,
pusaddi affacc’appari faccia a faccia,
torra lizeri e lìbaru lu cori
e mi s’isciogli drentu la tristhura
cument’e fumu chi si perdhi in aria.
E più ciaru mi pari lu chi pensu,
li me’ sintimenti e la rasgioni
ch’ipigni l’ommu a difindì la vidda
contr’a la morthi, unèndisi cu l’althri.
Intantu chi fabeddi, a pogg’a poggu
è fendi notti sobbr’a la ziddai,
s’azzèndini li luzi i li carreri,
umpari cu l’isthelli, lu rumori
cunfusu di li macchini si càima
e li paràuri chi mi sei dizendi
fattu fattu a lu sori zi la portha
un ventu più luntanu di lu mari.