Mezu sonnu d’amori

Mezu sonnu d'amori
dì mi parchi
quandu ti chjamu ti ni fughji
è dighjà pintuta
quandu mi fughji mi circhi ?
Tic tac affannosu di u cori spacinziatu...
parchi tù barabattula amasgiulona
s'e t'allisciu t'intorchji
par lacà ti allusingà torra
com'isula cù i bracci di sciuma marina ?
(... è noi fantomachi di carri viva
com'è ziteddi
smimuriati azzizzati
da i piaceri di i ghjochi viraninchi
ci cridimu incatinati
à u coppiulu di a lutta carizzaghjola
à doppiu nodu chì disfà ùn si pò
sapendu macaru d'essa poltri
di focu à briglia sciolta...)
Tremitu sordu d'ossi
santantoni di cori sempri fughjiticciu
naufragatu in paduli di sudori
solu pà dipinghjala in l'ora striata
cù a pinna di paroddi primurosi
a to bucca chì hè visioni di sognu
mi faci rughjà u sangui furibondu
in campani d'arichji scumbugliati
ind'i frebbi di li notti senz'albori.
Mezu sonnu d'amori
s'e t'abbracciu mi sfughji
s'e ti lentu hè più battaglia
nanzu cà di lacà ti scappà
da lu pratu fiuritu à piccatu
cù lu ventu vagabondu in brama...
È più ùn sò più ùn sò daveru
s'è imprighjunà l'amori
hè com'è impastughjà lu ventu
cù funi di ghjuncu
o incatinà l'acqua di lu fiumi
cù l'artigli di lu focu.