L’animale vulatile
chì si perde per aria
ùn perde nunda.
Esse culà o quì
è nunda chere
hè avè i passi lebbii da ballà.
Ùn ci hè primura da fissà lu à a terra
duv’ella parghi ch’ella si fondi cù l’aria
o stampà si in nulu passageru.
L’animale vulatile
simpliciamente balla
hè ghjustu un ispaziu chì muta spaziu
à un ritimu flessibule ed esattu.
Ah cum’è a sibula u brama
è ellu si addispera pigliatu à l’orizonte
di a certezza.