...Faci prò dinò
Prosa
Mireti ghjà ! O ciò ch’e vecu ! Quissu po l’affari ùn pò succeda à uni pochi è basta. Dapo’ chì socu intrutu in issu magazenu parini foli. Comu pinsà quand’è vo’ intriti in un locu cusì scopra affari simuli ? A vi dicu eiu ùn accadi chè à mè !
Sculunnati l’aghju issi pantalò, hè vera chì erani quantunqua i più beddi, è po’ soca t’avemu i stessi gusta, andeti à sapè ? Di ugni minera quandu si tratta di issu sughjettu, quali sarà u più forti ? Socu eiu ! Cunnoscu tuttu, mirè, in i panni nimu mi subranighja.
Sculunnatu l’aghju dinò issu lucuchju, issu lucuchju...era quasgi una pezza. Mi paria chì ùn era tantu quentu issu tindonu à mezu à u magazenu, era apartu sbalasgiatu. Hum, quissa a sapiu ùn era com’è quidda di quidd’altri magazena. À mezu à a pezza, vi dicu, solu incù issu tindonu. Ci era : ghjatta !
È sculunnata l’aghju issa maravidda. Quì dinò à dì la franca, ùn so’ statu tantu par avveda mi ni chì idda ci era. O beddi, eiu aghju ghjiratu, eiu, in a me vita à mè, ma cusì ci ni hè pocu è micca. Tucchemu à a scarsità, tucchemu ! Una ricchezza di u mondu. A vi spanticu : Cusì eiu ùn aghju mai vistu ! À u mumentu di a so affaccata ancu assa’ chì ùn mi so’ ritrovu di culu in tarra. Quantu à mè una antra parsona si ni fala. Tuttu era parfettu. Da a cima à i radichi. O Diu chì andatura, chì classa ! Ancu i donni chì vindiani erani stummacati. Tacchi alti, spichjetti di soli, culu chì andaghjia à dritta è à manca, una bucca addivata à u cuchjaronu, dui Cagna chì mi fighjulaiani senza pinciulà, chì quissi, a vi dicu eiu, sonnu ùn aviani, un cinturonu chì ùn ghjova à nienti…era sessu ! À u principiu circaia più tostu in i casacchi, i pilona. Ma tandu eiu mancu à pinsà ci, tarruccheti o chì ! Quand’idda hè andata versu à i pantalò…Aghju pinsatu subbitu, subbitu à quiddi culà, di coghju. È quand’idda u piddeti in manu, u nosciu amicu cuminciaia dighjà à mova si. Seti tonti, a vidiu dighjà, in u me capu, pruvendu i pantalò davanti à u spechju à l’usu ghjaddininu, a vidiu !
Quand’idda hà pruvatu, quand’idda hà cavatu i so pantalò, quand’idda si hè spuddata, quand’idda hà chjusu u tindonu, quand’idda hà apartu u tindonu, quand’idda hè andata pantalò in manu versu à a pizzatedda. O chì bedda cabbina, o beddi aghju vistu tuttu da u principiu à a fini. Capighjiru, ochja sicchi chì ùn si chjudiani più, spalancati è sciuppati, chì iddi erani. O Madonna, Madonna quandu idda hà chjusu u tindonu, l’hà chjusu di mità, issa lufiaccia. Eh, l’hà fattu à posta, chì si ni hè avvistu chì eiu eru in drintu à u magazenu. Chì maravidda, pò dà si ùn pocu più vechja chè mè, ma mi a sapeti, à primura di l’ità !
U surrialisimu ùn si hè micca firmatu quì. Facia quidda chì i pantalò in coghju, ùn ni mittia, ma quidda chì vindia u d’hà dittu dinò idda : vi stà troppu bè ! È quissa dinò, vista com’idda facia, è tocca quì è tocca culà, tichitì tichitì, li sciaccaia qualchì manata piazzata bè. Ghjustu indu fighjulaia, indu.
À un mumentu mi hà scruchjatu, chì ci era issu spichjacciu chì mi hà castigatu. Ma quandu idda hè vultata in a cabbina mi hà fattu u stessu colpu. U stessu ghjocu, hè andata versu à a cabbina, l’hà chjusa di mità, si hè spuddata, chì beddu stringu biancu, a sà di quiddi minò minò, chì s’è iddi ùn ani nienti hè u stessu affari, o li beddi paffi, è si hè rimissu i so panni com’è s’è nienti fussi. Inveci chì idda era nudda in Cristu davanti à un omu scunnisciutu. O beddi lofii, ci sò, a vi dicu eiu ! A pagatu incù a so carta, di quandu in quandu, mezu à chì idda pichjaia, in cantarolu pugnaia di fà mi falà a lingua un pocu più in bassu incù uchjati à buzeffa. È Madama si ni andeti fissendu l’uscita di u magazenu senza primurà si di un antru affari.
U vulia, mireti, u vulia issa dunnaccia. Quissa quì, quantu à mè basta à chjamà la, è alè… femu festa chì hè festa !
È tù chì a’ fattu ?
²Eiu, nò, o và, socu turratu in casa, ci pinsaiu di siguru. Ma quissi ùn sò donni par mè ! In fini a sera quand’e mi sò chjinatu, aghju lettu un libru, a sà chì a mè di leghja a prosa mi faci prò.
È allora ùn l’a’ micca fattu ?
Iè dopu à a littura… Mì mi so’ campu, mi so’ rifattu in a menti a me ghjurnata, mi socu fattu un speciu di filmu chì à a fini a maravidda ci hè passata. Mì, aghju compiu quandu ci vulia, eiu socu avvizzu. L’ammaestru l’amicu quand’e l’aghju in manu. Eh, ùn l’aghju micca fattu, dopu à tamanta ghjurnata, a sa’ bè issu affari… faci prò dinò !