I PETRI IN ORU

Una sera  d’istatina, Petru Maria Pidiolu falaia pà u poghju di Funtanonu  in Guargualè.

In una casa,  vetri aparti è lumu accesu, hà vistu quattr’omi chì tinianu nant’à i so vinochji un stacciu pienu di pitruceddi  bianchi presi in a vadina, è bulicavanu, spizzicavanu à mani lesta tutt’issi petri, circhendu ùn si sà chì.

Hè fermu stunatu ! Ma chì circaranu ?

Fù un misteru tanti tempi, ma à la  fini, à virità s’hè sappiuta.

Eccu l’affari :

 

Carulu Giovoni  dicia, in a so canzona,  chì :

Sottu, sottu à Guargualè
Corri, corri una vadina

D'aqua lestra, fresca è fina
È chì canta cusì bè !

Quandu l'alba spunt'à a sarra
È chì u soli pichja drentu,

Pari un frisgettu d'argentu
Ch'una fata hà persu in tarra…..

 

Ma issa vadina di Guargualè ha ancu una storia !

 

Sintiti ghjà,  allora chì oghji ùn si credi più à tanti affari,  ciò chì Petru Maria Pidiolu dicia à i so figlioli :

« I me ziteddi, ùn criditi chì, comu a scrivi  u pueta, a vadina pari un frisgettu d'argentu…. Innò !si parla d’oru !  «

 

Di fatti Petru Maria vulia dì ch’edd’avia imparatu ch’una fata , allora ch’edda s’era innamurata di u figliolu di u Rè scontru una sera d’aprili in a furesta di quallà,

hà fattu di pedi è di mani pà pudè andà à u pranzu di Natali in u casteddu di u Rè di u rughjonu, incù speranza di spusà u Principu.

 

Benchè vistuta comu una principessa,  ci vulia dinò à mustrà una certa furtuna!

D’un colpu di a so mazzetta incantata, tutti i fasgioli secchi di l’ortu colti da la mattina è chì impiiani una sporta,  so divintati pitruceddi d’oru.

 

« Vogliu sparghja  issi petri d’oru nant’à tuvaglia di u Rè. «

  

Eccu a nostra fata chì si ni và saltarinendu di cuntintezza  versu u palazzu reali,  Ma ci vulia dinò barcà a vadina di Guargualè.

Saltendu da una petra à l’altra, eccu chì sculiscia è casca à corpu insù in un pozzu.

 

Ben’intesu, hà lintatu a  sporta è tutt’ i pitruceddi d’oru sò spariti in u currenti d’acqua.

 

Ùn vali à raspà si! A fata avaria pussutu, sè l’avia avuta subitu quì, mutà dinò in oru una sporta di fasgioli secchi , ma comu fà ?

« È bè, ci ni passaremu ! si u principu mi voli comu sposa, mi pigliarà senza petri d’oru. »

 

A storia ùn dici micca si u matrimognu fù dicisu, ma nimu ùn hà più vistu quidda fata pà issi lochi.

Hà di sicuru sappiutu fà veda à u Rè tamanti erani i so puteri, è si sà chì i Rè amani l’oru più chè tuttu.

Di più,  ùn mancani micca di sporti di fagliolu seccu. Allora…

 

Ma  tanti seculi dopu,  un certu Petru Maria Pidiolu,  piscadori di truiti à tempu persu,  hà truvatu in a vadina unipochi d’issi petri ciaddi chì lucicavanu in fondu di a vadina.

-“Mì mì mì chì ci hè l’oru infimu !  mi pari di sunnià ! «

 

Volta currendu in casa soia,  chjama i so trè ziteddi è li conta l’affari :

« Acqua in bocca o ziteddi ! armatevi di zappi è vanghini, di sporti è cuffini, viniti incù mecu à u fiumu.

  Impiareti i cuffini di tutti i pitruceddi ch’è vo pudareti truvà in fondu à i pozzi”.

 

Cusì fecini.

È tutta a nuttata, babbu, mamma è filioli ani impiutu tanti stacci di petri di a vadina, l’ani spizzicati bulighendu di mani  incù a speranza di truvà i petri d’oru à mezu à tanti petri bianchi fiumulalini  chì impiiiani i stacci.

 

Quantu sirati anu passatu, pusendu intondu à u fuconu, un stacciu di petri  di a vadina posu nant’à i vinoghji, spizzichendu à diti lesti, tanti petri bianchi.

Ci sò chì n’anu ancu fattu una videò!

 

L’avarani ancu trovi, ma nimu ùn la sà, chì Petru Maria avia dittu : « acqu’in bocca ! ».

 

Ma comu sarà chì pochi tempi dopu, issa famiglia puvaredda s’hè missa à cumprà casi, chjosi, è ancu una « traction », a “trachissiò”  comu diciani i paisani di Guargualè, chì Petru Maria facia curnà in ogni ghjiratoghju, pà fà la sapè !