ATTRAPPULATA - Marielle CLEMENTI

 

In i to ochji turchini, aghju credutu annigà mi

Un miragiu, un’illusione, un infernu à pacà.

Prigiunera di e to parolle, di i to surrisi burladori,

Persa in e to ombre, da i mo valori, luntana.

 

Un pesu nant’à u mo core, dipendenza affettiva

Ti chjamu à l’aiutu, ma ùn ci sì più.

Incatinata à e to catene, ùn mi possu svulà,

Prigiunera di i to chjochi, m’aghju da trafalà.

 

T’aghju sacrificatu tuttu, u mo pregiu è mè stessa,

Per piace ti, sequità ti nant’à to strada

Ma l’amore chì cridia, in fume si n’hè andatu

Lasceraghju dopu à mè, un core à pezzi, sanguinosu.

 

Un pesu nant’à u mo core, dipendenza affettiva

Ti chjamu à l’aiutu, ma ùn ci sì più.

Incatinata à e to catene, ùn mi possu svulà,

Prigiunera di i to chjochi, m’aghju da trafalà.

 

Ùn mi possu liberà d’issu amore tossicu

Ritruvà a mo forza, a mo gioia, a mo vita

Ma fermanu e ferite, dulurosu ricordu

Cumu dimenticà, quandu tuttu mi ci porta ?

 

Un pesu nant’à u mo core, dipendenza affettiva

Ti chjamu à l’aiutu, ma ùn ci sì più.

Incatinata à e to catene, ùn mi possu svulà,

Prigiunera di i to chjochi, m’aghju da trafalà.

 

Un ghjornu venerà chì libera seraghju,

Guardaraghju in daretu è surrideraghju

Averaghju supranatu ‘ssa prova, più forte,

Pronta à tene tornu caru, senza più mai soffre.