Sentimu u parè di Petru SANTUCCI.....

 

Orignale o nò, quandu a chjama si face sente, à l’impruvisadore li tocca à risponde.

È quella ch’ellu lampò qualch’annu fà, un musicante di Jazz (Dumè Ferrari) ghjunse à l’arechje di qualchì pueta à l’oziu è a risposta mancu si fece tantu aspettà.

 Capita subitu ùn l’avianu i trè anziani, passiunati di u "chjam’è rispondi" à usu nustrale chì l’era dumandatu di cullà nant’à scena à affiancà si à musicanti, chì elli cù trumpette, ghitarre è altri strumenti, eranu avvezzi à ghjucà pè u publicu è faccia à ellu ; publicu più o menu mutu, disciplinatu dopu avè ancu pacatu à posta per stà li à sente.

Ind’è qualcosa anu cacciatu quelli impruvisadori è tempu compiu, passetinu più tempu à fà sapè ingiru à elli, ciò chì l’era accadutu chè à dumandà si, si ciò ch’elli avianu fattu sente pudia cunvene. Fattu si stà chì di "quella strufinata" per ùn dì quella sperienza si ne parleti tantu è più. È trà rise, scumesse, brame di sbulicà u novu, d’altri impruvisadori volsinu pruvà issa nuvità. Chì di nuvità po, simu in pienu postu ch’ùn s’hè mai vistu nè intesu simule acconciu.

Fà è fà chì, dopu una decina di prove, è qualchì volta faccia à monda ghjente, l’impruvisadori ci trovanu suchju è piacè. Si danu ancu à riflette pè sprime ciò ch’elli risentenu pettu à un chjam’è rispondi classicu. È quì allora ùn simu chè à pruncipiu di a riflessione ma a curiosità d’andà ver’di u scunnisciutu azzizza assai ; u fattu d’impruvisà cù d’altre paure, cù d’altre chjame, senza e visere di i puetoni nè e zingate di quelli chì dicenu chì "nù i tempi, eranu veri chjam’è rispondi" porghje un’ altra libertà.