MISERIA , ALLEGRU Ѐ CUNTENTI

 

Un omu riccu mezzu vinia di mora. Ben’intesu, si prisenta à a porta di u Paradisu :

 

-«  Pan Pan »

-« Chì vuleti ? Comu vi chjameti ?

-« Socu Ghjacumu, u riccu di Bilia, vicin’à Sartè.

-« Iè ti cunniscimu ! Chì voli ?

-«  Vogliu entrà in paradisu chì a miretu. »

-« Ừn ci hè paùra ! Chì hà  mai datu à un povaru ?Sorti da quì ch’ùn sò lochi pà tè ! » li lampa San Petru in collara.

 

Ghjacumu si n’andò, ma micca luntanu. S’hè missu à pusà nantu à un bancu, aspitendu chì San  Petru  fussi più bravu !  Ma aspetta sempr’ancu avà !

 

Dopu,  à a porta di u Paradisu si prisenta Ghjuvanni, un povaru è brav’omu  chì hà addivatu incù pinseri è sudori  setti figlioli. San Petru li dici chè sì è eccu lu in paradisu.

 

À un mumentu datu, affacca Francescu. Eddu, a so vita nant’à a terra fù un infernu !

 

-« Prima, o San Pè, aghju spusatu una dunnacia cattiva comu a pesta. Talmenti chì s’hè strangulata briunendu contr’à mè, è si n’hè morta.

    Mi sò rimaritatu, ma l’altra era ancu peghju, mi hà truncatu un palu in capu è sò eiu chì sò mortu. Allora o San Pè, possu entra in paradisu?

-“ Tù a’ fattu tuttu pà circà l’infernu da vivu, chì sè un scemu! Allora, a to piazza hè in infernu  da mortu. U paradisu ùn hè pà  l’imbicilli. Tirati dui salti è ch’ùn ti veghi più !

 

Umbèh !! Era di cattiv’umori, u nostru santu ! Hè vera chì u travagliu c’era in grossu quiddu ghjornu !

 

Ma  eccuti chì  ni ghjunghji un altru !

 

-« Pan pan,

 -«  Apriti mi o San Pè, sò sicuru chì à mè, mi lacareti entra chì ùn n’aghju mai fattu mali à nimu. »

-« Ma chì diamana sarà issa ghjurnata, ch’ùn si pò rifiatà ! Quali sè ?

 

-“Sò eiu ch’eddi chjamani Miseria. À mè mi sò piaciuti i donni, ghjucà à  carti,  fà a festa, bia u vinu, è u risultatu hè chì mi sò manghjatu tuttu è sò mortu di fami!

-“Hè capita, ma chì dici pà vulè entra in paradisu? Chì a’ fattu di bè ?

-« Ùn aghju fattu nudda di bè, ma ancu nudda di mali.  Aghju ancu prigatu tutt’i ghjorni u me  Santu patronu San Bernardu !

 -« Ùn basta di prigà pà anda in Paradisu ? Ừn a’ mai fattu nudda di bonu, allora, sarà l’infernu pà tè!”

-“Lacheti mi almancu metta ghjustu i me scarpi in paradisu, eddi ùn ani fattu mali à nimu. Cridaraghju chè ci stocu ! Dopu  mi ni vocu. !

-Alè ! entri  è metti quì i to scarpi. Ma dopu ti ni va’ prestu.

 

Missu i scarpi in un scornu di u celi, Miseria faci com’è Ghjacumu, ùn s’alluntana  tantu, chì ùn si sà mai.

 

Hà fattu bè,  parchì un ghjornu chì San Petru era andatu à piscà qualch’anguidda pà issi fiumi quassù in paradisu, fù rimpiazzatu pà San Antonu ! Miseria hà capitu ch’edd’era u mumentu di circà di fà furtuna. Pichja à a porta di u Paradisu :

 

-«  Pan pan »

-«   Chì ci hè » dissi San Antonu ?

-«  San Petru m’hà inviatu  nant’à terra à cumprà una canna pà piscà, ma ùn n’aghju trovu ! allora mi ni voltu in paradisu. »

-« Ma ùn t’aghju mai vistu »

-«  Sò in Paradisu di pocu, ma videti o San Antò, quì in u scornu ci sò ancu i me scarpi!”

-“ Hè vera!  Allora entri puru!

 

Si stà bè in Paradisu, pinsò Miseria!

-“ Mì, ùn sò bonu à fà nudda, allora m’ani dattu un travagliu pocu difficiuli: devu dà capu à i ghjuvanetti dà sedici à vint’anni!  Dicini “U Paradisu”! Ma chì furtuna !”

 

U tempu hè passutu è Santa Margarita, chì di tantu in tantu facia u cuntrollu di u travagliu di Miseria, vedi chì i ghjuvanetti cuminciavani à avè un beddu curpettu !

 

-« Madonna ! chì a’ fattu, bestiu ch’è tù sè ?Abruttitu ! »

-« Ùn aghju fattu chè cuntinivà a me vita com’è nantu à a terra !

-« Ma sè un veru diavuli ! Ùn sè fattu pà stà quì ! S’è t’ùn pigli la porta, pigliu la spazzura ! « 

 

Miseria  si n’hè vultatu nant’à terra à fà a so vita mischinedda, ghjuchendu à carti pà issi caffè, un ghjornu carc’à soldi prestu ghjittati incù dunnacci, u lindumani senza manc’una baioca !

 

U pudeti ancu scuntrà :  Porta una barretta rossa, scarpi invarniciati  è cravata lucenti.