SPASSIGHJATE LITERARIE: “I sei frateddi”

I SEI FRATEDDI

 

Un babbu avia sei figlioli :  I cinqui più maiò andavani sempri nudi in Cristu, è unu sempri sensa manc’un vistitu.

 

Sò crisciuti cusì è quand’eddi  sò stati maiò, u babbu l’hà purtati in Aghjacciu pà cumprà à ugnunu un fucili, chì à quiddi tempi d’i banditi,  c’era u piriculu di circulà pà issi rughjoni.

 

I cinqui, sempri i listessi, anu sceltu un fucili senza cannonu, è l’altru un fucili senza canu.

 

Vultendu in paesi, anu scontru sei beddi levri  in un buschettu. Di paura, cinqui sò scapati beddu prestu, è unu, mantagatu, hè fughjitu.

 

-«  Currimu li appressu  chì sò grass’è lisci «

 

Si lampani in quiddi fussetti, certi ancu pieni d’acqua, è corrini dinò pà tutt’a machja, è à rombu di circà anu finitu pà intupà ni cinqui,  è inguantà u siesimu.

 

U babbu,  chì i vedi ghjunghja carchi d’issa bona robba corri ind’è u vicinu pà dumandà stuvigli pà cocia,  è volta incù cinqui pareddi tavunati, è una senza fondu !

 

Dopu,  accendi un gran focu in piazza di u caseddu, metti un levru in ogni paredda, i fascia d’un cuparghjulu,  è i sciacca nant’à u brandali tamant’à una rota di cabriulè.

 

À meziornu, eranu tutti famiti. Ghjuvanni, u figliolu maiò,  pesa u cuparchjulu di una paredda,  un ossu di u levru li salta in faccia,  è li crepa un ochji.

Si dà à i brioni, tutti accorini è videndu lu insanguinatu,  partini à circà sei duttori  di i più sapienti.

Ni  truvetini cinqui  ch’ùn capisciani nudda, è unu chì era  ignuranti com’u sameri di Ballalò.

 

Sò tutti vinuti currendu, anu fattu a visita di u feritu,  si sò  intesi dopu avè batalatu trè ori, è anu dicisu chì u tintu Ghjuvanni era…..Malatu !

Comu midicina, anu urdunatu di chjinà lu in u so lettu.

È basta.

 

-« Comu « è  basta « ?   A stroria hè compia quì ?»

-« Iè ! ci voli à stà zitti chi pudariamu scità u malatu. Aspittaremu ch’eddu sia varitu

    pà cunnoscia a fini di a storia. »